Bölüm 1

"Freya, cənab Whitemore istefa ərizənizi imzaladı, amma gedənin siz olduğunuzu fərq etmədi. Ona xəbər verim?" Kadrlar şöbəsinin direktoru telefonda narahat səslə soruşdu.

Freya gözlərini aşağı salaraq sakitcə cavab verdi: "Lazım deyil. Belə qalsın."

"Amma siz dörd ildir onun sağ əli idiniz! O, sizə hamıdan çox dəyər verir və tamamilə sizə güvənir. İstəfa vermək qərarınızdan tam əminsiniz?"

HR demək olar ki, yalvarırdı, amma Freya sadəcə kiçik bir təbəssüm etdi.

"Bu dünyada heç kim əvəzolunmaz deyil. Valideynlərimin vəziyyəti yaxşı deyil, evə qayıdıb orada yerləşməliyəm. Cənab Whitemore bunu təsdiqlədiyinə görə, keçidi özüm təşkil edəcəyəm. Bir aya gedəcəyəm. Xəbər verdiyiniz üçün təşəkkür edirəm."

Telefonu bağladıqdan sonra Freya əşyalarını toplamağa davam etdi. Üç ildir bu penthausda yaşayırdı. Çox şey yox, az da deyil — yalnız əsasları saxlayıb qalanını atırdı.

Otaq boşaldıqca, bir anlıq çaşqınlıq hiss etdi, xatirələr dalğa-dalğa onu bürüdü.

Səkkiz il əvvəl, kiçik şəhərdən olan sadə ailənin qızı Freya Harvard Universitetinə qəbul olunmuş və Nyu-Yorkun varislərindən olan Elena Whitemore ilə ən yaxın dost olmuşdu.

Tamamilə fərqli dünyalardan olsalar da, dərhal dostlaşmışdılar — birlikdə dərslərə gedər, nahar edər, alış-veriş edərdilər — demək olar ki, hər gün birlikdə olurdular.

Tədricən, Elena Freyanı öz dünyasına daxil etdi, ailəsi ilə tanış etdi və bilmədən Freya da Elenanın qardaşı Jasperə aşiq oldu. Lakin bu hisslərini dərindən gizlətdi, heç kimə demədi.

Məzuniyyətdən sonra Elena Parisə təhsil almağa getdi. Freya isə Nyu-Yorkda qaldı, Jasperin köməkçisi oldu — sadəcə ona yaxın olmaq üçün.

Sonra isə o gecə baş verdi — kimsə Jasperin içkisinə nəsə qatdı. Freya təcili yardım çağırmaq istəyirdi ki, Jasper onu divara sıxdı, özünü itirmiş halda dodaqlarını onun dodaqlarına yapışdırdı.

O gecədən sonra, Freya oyandığında Jasper pəncərənin yanında dayanmış, siqaret tüstüsü içində düşüncəli və uzaq baxışlarla dayanmışdı.

Onun oyandığını hiss edincə döndü. "Mənə aşiqsən, elə deyil?"

Freya instinktiv olaraq bunu inkar etmək istədi, lakin Jasper üzündə ifadə olmadan davam etdi.

"Mən otağa daxil olanda utanırsan. Mənim bütün xoşladığım və xoşlamadığım şeyləri bilirsən. Məzuniyyətin ardından dərhal köməkçim olmaq istədin..."

"Bütün bunların təsadüf olduğunu demə."

Onun sözləri Freyanın üzünü qızartdı, utanma və ya günahkarlıqdan — özü də bilmirdi.

Ağırlıq dolu səssizlikdə Jasper birdən ona bir kart uzatdı.

"Dünən gecə baş verməməli idi. Mən başqasını sevirəm və sənə hisslərimlə cavab verə bilmərəm, məsuliyyət də götürməyəcəyəm. Elena dedi ki, sadə ailədən gəlirsən — bu kartda səni bir ömür təmin edəcək qədər pul var. Gəlin bu hadisəni unutmaqla işimizi bitirək."

Freya donub qalmışdı. Sonra isə yadına düşdü ki, Jasper yataqda dəfələrlə bir ad çəkmişdi: Mia. Mia Carter.

Elenadan bilirdi ki, Mia Jasperin unutmadığı ilk sevgisidir. Mia onu tərk edib xaricə getmiş, bir sıra şayiə olunan sevgililərlə gündəmə gəlmişdi, amma Jasper hələ də onun qayıdacağını gözləyirdi.

Freya Elenanın gözlərini döyməsini xatırladı: "Whitemorelar soyuqqanlı olmaları ilə tanınır. Qardaşım necə bu qədər ümidsiz romantik oldu? Bunca il gözləyir, deyir ki, başqası ilə olmaq sadəcə 'barışmaq' olar, amma o, barışmaq istəmir."

Bunu ürəkdən hiss edən Freya cəsarətini toplayıb Jasper qapıya yönələrkən səsləndi.

"Sənin pulunu istəmirəm. Sadəcə bir şans istəyirəm. Zəhmət olmasa, mənimlə bir dəfə olmağa cəhd et. Əgər o heç vaxt qayıtmasa və ya qayıtsa, amma sən hələ də onu unuda bilməsən, o zaman özüm çıxıb gedəcəyəm. Söz verirəm."

Freyanın sevgi dolu baxışları qarşısında Jasper bir anlıq dayandı və mızıldandı: "Fərq etməz," — deyib çıxdı.

O gündən etibarən Freya gündüzlər onun köməkçisi, gecələr isə sevgilisi oldu. Ofisdə, Maybachında, penthausunun pəncərələri önündə iz buraxmışdılar. Dörd il ərzində bu münasibətdən heç kim xəbər tutmamışdı və Freya özünə bununla xoşbəxt olduğunu təlqin edirdi.

Ta ki bir neçə gün əvvəl onun doğum gününə qədər. Freya onun üçün bir neçə sürpriz hazırlamışdı. Amma gecə yarısına yaxınlaşdıqda, Jasperin özü gəlmək əvəzinə, sosial mediasından — əvvəllər heç istifadə etmədiyi hesabdan bir bildiriş aldı.



"Ən yaxşı ad günü hədiyyəsi? İtirdiyimi geri qaytarmaq."

Həmişə səssiz olan Jasper Whitemore partlayan fişənglərin altında Mia Carteri öpdüyü bir foto paylaşmışdı.

Bunu görən kimi Freyanın üzü ağardı, sinəsi sıxıldı. Son bir ümidsiz cəhdlə ona zəng etdi.

Mia cavab verdi. Bir neçə dəfə "alo" deyib səssizliyə qarşılıq tapmayınca səsləndi: "Jasper, Freya Kingsley adında biri zəng edir, heç nə demir. Bu kimdir?"

Bir an sonra Jasperin dərin və soyuq səsi gəldi: "Əhəmiyyətsiz biri. Fikir vermə. Gəl yatağa, gözəlim."

O an Freya artıq getmək vaxtının çatdığını anladı.

Əşyalarını topladı, çıxmağa hazırlaşarkən Jasperlə qapıda qarşılaşdı. Onlar müntəzəm birlikdə olduqları üçün Freya rahatlıq üçün Jasperin evində qalırdı — amma artıq bir gecə də qala bilməzdi.

Onu çantaları ilə görəndə Jasperin gözləri bir qədər daraldı, amma onu saxlamağa çalışmadı. "Bir yer tapdın?"

"Bəli, köhnə evimə. Ev sahibiylə danışdım — sadəcə bir aylıq."

Bunu eşidəndə Jasper qaşqabağını tökdü. "Bir ay? Niyə?"

Freya izah etməyə başladı, amma Jasper marağını itirmiş kimi sadəcə dedi: "Səni apararam."

O, etiraz etməyə çalışdı, amma Jasper israr etdi.

"Çöldə qar yağır, artıq gecdir. Əgər sənə nəsə olsa, Elena məni öldürər."

Freya istəksiz halda maşına mindi. Bir vaxtlar bu maşında dəfələrlə yaxınlıq etmişdilər, amma indi maşını tanımırdı. Salon cürbəcür oyuncaq ayılar, Hello Kitty oturacaq örtükləri və hər tərəfə səpələnmiş qəlyanaltılarla dolu idi...

Bu ciddi və soyuq kişinin maşınını bu qədər şirinləşdirməsini təsəvvür edə bilmirdi.

Baxışını hiss edən Jasper qısa şəkildə izah etdi: "Mia bu şeyləri sevir."

Freya onun nə demək istədiyini başa düşdü və uzun müddət susdu, sonra sakitcə cavab verdi.

"Nəhayət onu geri qaytardın. Sənin üçün sevinirəm, cənab Whitemore."

Jasper bu cavabı gözləmirdi. Gözləri qaraldı, başqa heç nə demədi.

Yolun yarısında Mia zəng etdi, birlikdə qardan adam düzəltmək istəyirdi. Jasper maşını saxladı, ona getmək üçün can atsa da, Freyaya baxıb tərəddüd etdi.

Onun tərəddüdünü anlayan Freya maşının qapısını açdı. "Buradan Uber çağıraram, cənab Whitemore."

Jasper başını yellədi və əşyalarını daşımağa kömək etdi. Freyanın əlləri sürüşdü və qutu yerə düşüb dağıldı. Jasper əyiləndə küçə işığının altında açılan məzmun onu yerində dondurdu.

Ona ünvanlanmış, amma heç vaxt göndərilməmiş sevgi məktubları, gizlicə çəkdiyi fotolar, onun tulladığı və Freyanın qoruyub saxladığı əşyalar...

Freyanın ürəyi döyündü, hər şeyi yığmağa çalışdı.

"Bağışlayın."

Jasper bir söz demədən maşına qayıdıb uzaqlaşdı.

Freya qarın içində uzun müddət gözlədi, amma nə maşın, nə Uber tapa bildi. Qutusunu güclə sürüyə-sürüyə evə gedirdi ki, elektrik skuteri ona dəydi.

Zərbədən baldırı ciddi şəkildə yaralandı, qan qarı qızartdı. Sürücü qaçıb getdi, Freya isə ağrıyla yerə yıxıldı.

Nəhayət hərəkət edə biləndə dörd saatlıq piyada yol gedib evinə çatdı.

Yaralarını sarıdıqdan sonra telefonuna baxdı və Jasperdən bir mesaj gördü:

[Tək bir kişiyə bu qədər bağlanmağı burax. Dünyada çox adam var. Ümidlərini mənə bağlama.]

Freya bu mesajı uzun müddət baxdı.

Sübh çağı aşağı düşdü, qutunu yandırıb içindəkiləri külə çevirdi. Səkkiz ildir ürəyində alovlanan sevgi o xatirələrlə birlikdə kül oldu.

Jasper Whitemore, istəyini yerinə yetirirəm.

Bölüm 2

Sakit bir həftəsonundan sonra bazar ertəsi gəldi və Freya vaxtında işə gəldi.

Adəti üzrə işlərini yerinə yetirdi, Jasperin qarşıdakı görüşünü xəbər vermək üçün ofisinə yaxınlaşdı. Qapı azacıq açıq idi və baxanda donub qaldı.

Mia Jasperin qucağında oturmuşdu, ona peçenyenin yarısını yedizdirirdi. Həmişə gigiyena xəstəsi olan CEO bunu təbəssümlə yeyirdi və sonra onun barmaqlarını öpürdü.

"Dünən bu peçenyelərdən istədiyini demişdin, bu gün üç saat növbədə durmuşam. Dəyərdi?" Onun səsi əvvəllər Freyanın eşitmədiyi qədər incə idi.